نوشتن این مطلب چندان درست نیست، اما فکر میکنم بهتر از اینه که بشینیم و دست روی دست بگذاریم تا فرهنگ اسلامی ایرانی ما اینطوری که الان به صخره گرفته شده، کم کم رو به نابودی بذاره.
اگه هرکدوم از ما که از این موضوع ناراضی هستیم متنی را بنویسیم و در همین وبلاگ ها و شبکه های مجازی منتشر کنیم میتونیم منتظر یک نتیجه درست باشیم، مطمئنا اساتیدی هم هستند که قلم به نوشتن بگذارند و هنرمندانه این موضوع را نقد کنند.
چرا رسانه ملی ما فرهنگمان را رو به نابودی میکشاند؟
چند سالیه که متاسفانه یک جدایی میان اهالی علم و هنر در ایران افتاده، و به عقیده بنده تمام این موارد بر میگرده به مدیریت ضعیف و نابسامان رییس سازمان صدا و سیما، خواه نا خواه ما در کشوری زندگی میکنیم که فرهنگ و قوانین آن مبتنی بر فرهنگ و قوانین اسلامی است، برای همین هم باید تمام کارهای ما رنگ و بویی اسلامی داشته باشه.
اما متاسفانه صدا و سیمای ما به عنوان مهمترین ابزار ارتباطی به کلی از این وادی دور شده و به نوعی میشه گفت که کمر به نابودی این فرهنگ بسته.
چند وقت پیش ویژه نامه خاتون روزنامه ایران با انتقاد شدید همه جانبه روبرو شد و حتی مجلسی ها هم خواستار محاکمه عوامل آن شدند، اما صدا و سیما که خودش معدن این ویژه نامه هاست باهیچ انتقادی روبرو نمیشه، برنامه هایی که در لباس کودکانه از این رسانه پخش میشه، برنامه ای که در قالب طنز از این رسانه پخش میشه و برنامه ای که به عنوان یک برنامه مذهبی و متعلق به ماه رمضان پخش میشه همه و همه به گونه ای دارن هر کدوم یک قسمت فرهنگ ایرانی اسلامی ما را با مشکل مواجه میکنند.
سینما هم که هیچ، از بین تمام فیلم ها میشه گفت که بالای هشتاد درصد با مشکلات دینی مواجه هستند اما هیچ کس با این موضوع برخورد نمیکنه، امیدوارم که روزی بیاد و ببینیم که رسانه ایرانی اسلامی ما ابزاری باشه برای مقابله با جنگ نرم دشمن نه ابزاری برای کمک به اهداف آنها.
خدایا خدایا، رجب را فرستادی تا به برکت این ماه عزیز نزدیک شویم به تو، و از رحمتت که خودمان به روی خود بستیم بهره مند شویم، خدایا، خدایا تو نعمات خود را با ماه شعبان بر ما کامل کردی و گفتی بهره برداری کنیم از آن، اما نکردیم.
رجب و شعبان به ما تذکر دادی که رمضان خواهد آمد، آماده باشید، ظرفیت خود را بالا ببرید تا بتوانید از نعمات این ماه استفاده کنید، خدایا آماده نشدیم؛ گفتی الان که آماده نشدید حداقل شروع کنید و با شروع رمضان توشه خود را بیشتر کنید، امروز و فردا کردیم، آنقدر امروز و فردا کردیم تا بالاخره الان رسید.
خدایا رمضان تمام شد، رمضان تمام شد و هیچ بهره ای از آن نبردیم، خدایا تنها چیزی که از این ماه برایمان باقی ماند، افسوس و ناراحتی است.
خدایا پشیمان شدم از ته دل، خدایا تنها دعایی که در این دقایق پایانی ماه مبارک رمضان میتوانم بکنم این است که خدایا این ماه رمضان را ماه رمضان آخر عمر ما قرار مده، نگذار توشه ما بدون بهره از ماه رمضان بسته شود.
پی نوشت: گفت یک آیه بخونید ثواب یک ختم کامل ببرید، چقدر استفاده کردیم؟
میروم چون باید بروم، و شاید دیگه بر نگشتم، شادی هایی که داشتیم با تلخی هایی همراه است که بود و نبودشان همه و همه برای من همچون تبری است بر کمر یک درخت
