نمیدونم چند نفر برنامه امشب ماه عسل را دیدن، اما خب برنامه ای بود که با معجزه امروز من بی ارتباط نبود.
امروز برای من هم چنین اتفاقی افتاد که الان نقلش میکنم، سعی میکنم که کوتاه باشه و خوشحال میشم که کامل بخونیدش، امروز من خسته داشتم از سر کار میومدم خونه ظهر بود و هوا خیلی داغ بود برای همین هم خیلی برام مهم بود که از کنار دیوارای پیاده رو حرکت کنم که توی سایه باشم.
یه ساختمانی نزدیک خونه ما هست که امروز داشتن بتون ریزی سقفش را انجام میدادن، ماشین بتون ریز کمیش اومده بود داخل پیاده رو و جلوی پیاده رو را گرفته بود؛ با خودم گفتم از پشت ماشین میرم که هم سایه باشه هم بتونم رد بشم؛ خواستم برم دیدم کمی زمین خیسه، دیدم اگه برم کفشم خیس میشه برای همین هم نرفتم و از توی خیابون رفتم.
همین که به روبروی ساختمان رسیدم از بالای ساختمان یک چند تا لوله بتونی بزرگ افتاد پایین و روی سیم های برق، سیمهای برق جرقه میزدن و از اون بالا لوله ها می افتادن، یعنی اگر من خیس شدن کف کفشم برام مهم نبود این لوله ها دقیقا روی سر من میومد پایین و الان معلوم نبود توی کدوم سردخونه بودم.
من همون لحظه یه شکر کردم و بعدش از یادم رفت، برنامه ماه عسل را که دیدم یه دفعه یادم اومد، واقعا به خودم اومدم و گفتم خاک برسرت که الانم نمیخوای شکر خدات را بجا بیاری.
پی نوشت:
ما تو این دنیا مهمونی بیش نیستیم، حتی مستاجر هم نیستیم چه برسه به اینکه صاحب خونه باشیم.
به فکر آخرت باشیم که هر لحظه میتونه زمان مرگ ما باشه.
واقعا مرگ به ما خیلی نزدیکه.
خدا خیلی بزرگه، نباید بذاریم زیبایی های دنیا زیبایی و بزرگی خدا را از چشم ما ببره.
راستی امشب به سال قمری سالگرد عقد من هم هست، واقعا این معجزه در بهترین روز برایم اتفاق افتاد.
تا حالا چند تا از این اتفاقا برام افتاده که شخصا همه اونا را معجزه میدونم و نمیتونم ازش ساده بگذرم.
یادمون نره که هرچی هم کوله بار معنوی داشته باشیم بازم کمه، وقتی امام علی(ع) از کمی توشه اش گریه کند ما باید چی کار کنیم؟.
