توی روایات و احادیث ما مسائل بسیاری وجود داره در ارتباط با علایم حتمی و غیر حتمی ظهور، من نمیخوام در مورد این موضوع بحث کنم چون در تخصص من هم نیست، اما یه چیزی هست که خیلی ها اونو میگن و اونم اینکه فساد جامعه رو فرا میگیره و توی جامعه فساد زیاد میشه.
اگه واقعا این موضوع درست باشه، وضعیت فعلی حوزه علمیه ما حتمی ترین نشانه ظهوره، موارد مختلفی از این موضوع هست که به بعضی از اونا که واجب هستند یا گناه کبیره اند اشاره می کنم:
1- نماز اول وقت: از مهمترین سفارشات معصومین علیهم السلام، اهمیت به نماز اول وقته، چیزی که الان توی حوزه ما اولویت خودش رو به مراودات سیاسی مذهبی داده، توی این موضوع از نقل می کنن که امام خمینی مهمترین جلساتش رو به هنگام نماز تعطیل می کردن، اما الان توی ساعات نماز ظهر و عصر یا نماز مغرب و عشا برنامه های مهمی برگزار میشه که توی این برنامه ها، علمای حوزه علمیه اهمیتی به نماز نمیدن و هنوز برنامه خودشون را ادامه می دن.
2- اسراف: ریخت و پاش های فراوان، برنامه ها و همایش های بدون ضرورت و با هزینه های بسیار بالا، برنامه هایی با غذاهایی که واقعا الان حتی برخی از اونارو قشر متوسط جامعه هم نمیتونن داشته باشن چه برسه به قشر ضعیف و ...
3- دروغ: دروغ گناه کبیره است، اما همه ما دیدیم که علمایی حرفهایی رو میزنن و بعدش میزنن زیر حرفشون، جالب اینجاست که بعضیا حرفی رو نقض می کنن که فایل صوتی یا تصویریش هم موجوده
4- حق الناس: پارتی بازی، من موارد مختلفی رو توی حق الناس توی حوزه علمیه می دونم اما مهم ترینش پارتی بازی هست که واقعا باعث پایمال شدن حق خیلی ها شده، طرف پسر فلان شخصیته اما هیچی بلد نیست، باید بیاد توی اداره جای کسی که واقعا متخصص اون کاره اما هیچ کس رو نداره که پارتیش بشه.
موارد دیگه ای هم به ذهنم میرسه که ضرورتی به نام بردن از اونا نمیبینم.
پ.ن:
مهم اینه که ما باید مدیون حوزه علمیه باشیم، آخه حوزه داره فرج رو نزدیک می کنه...
