چشم ها را باید شست
جور دیگر باید دید...
شعر خوبیه، قشنگه، ملایمه، با روح آدم بازی میکنه، اما آیا واقعا این شعر برای همینه که ما ازش تعریف کنیم؟
حداقل هفته ای یکی دو بار این شعر رو من از آدمهای مختلف میشنوم، اما فکر نمیکنم نه من و نه هیچکدوم اون آدمها حتی یک بار حاضر شده باشیم که واقعا چشمهامون را بشوریم و جور دیگه ای نگاه کنیم.
زندگی ما واقعا پر شده از نگاه های اشتباه به مسائل، پر شده از قضاوت های نادرست و محکوم کردن هایی که بعضی مواقع به نابودی یک انسان هم منجر میشه، اما حیف که ما به جایی رسیدیم که غیر از خودمون اصلا برامون اهمیت نداره، حیف که نمیخواهیم باور کنیم که ما همه یکی هستیم و به قول سعدی بزرگ بنی آدم اعضای یک پیکرند* که در آفرینش ز یک گوهرند...
و باز حیف که این شعر دوم را هم من و هم همه اونایی که ازش به عنوان یک ضرب المثل یاد میکنن، فقط در حد یه شعر و ضرب المثل دیدیم و بس...
