کنارِ دل و دست و دریا، اباالفضل
تو را دیده‌ام بارها، یا اباالفضل
تو از آب می‌آمدی، مشک بر دوش
و من در تو محو تماشا، اباالفضل
اگر دست می‌داد، دل می‌بریدم
به دست‌ِ تو از هر دو دنیا، اباالفضل
فَدک، مادری میکند کربلا را
غریبی تو هم مثل زهرا، اباالفضل
تو با غیرت و آب و دست‌ِ بریده
قیامت به پا می‌کنی، یا اباالفضل
کاش میگشتم فدای دست تو
تا نمی‌دیدم عزای دست تو
خیمه‌های‌ِ ظهر عاشورا هنوز
تکیه دارد بر عصای دست تو
از درخت‌ِ سبزِ باغ‌ِ مصطفی
تا فتاده شاخه‌های‌ِ دست تو
اشک می‌ریزد ز چشم اهل دل
در عزای غم‌فزای دست تو
یک چمن گلهای سرخ نینوا
سبز می‌گردد به پای‌ِ دست تو
در شگفتم از تو از دست خدا
چیست آیا خونبهای دست تو
**************************
طرح‌ِ دستی روی آب افتاده بود
عشق هم در التهاب افتاده بود
دستهای سبز، بوی یاس داشت
رونق گل از گلاب افتاده بود
تا به او شاید رساند خویش را
آب هم در پیچ و تاب افتاده بود
با طلوع آفتاب‌ِ چهره‌اش
در دل شب، اضطراب افتاده بود
خیمه‌ها در زمهریر درد سوخت
ز آسمانها آفتاب افتاده بود
چشمهای تب زده در التهاب
دست‌ِ سقا روی آب افتاده بود
داشتم دنبال اشعاری در مدح حضرت عباس(ع) میگشتم که یه دفعه به یه متنی در ارتباط با نماز برخوردم، برام جالب بود، با خودم فکر کردم گفتم که امام حسین(ع) چه فلسفه ای برای این قیام داشت؟، مگه غیر از این بود که امام حسین(ع) قیام کردند که امر به معروف و نهی از منکر رو احیا کنن؟
خب نماز که رکن اصلی امر به معروف و نهی از منکره، به همین دلیل مغتنم دیدم که در شب اربعین ساقی تشنه لب، ارباب وفا، باب الحوائج، عالم به علوم دین، قمر بنی هاشم، علمدار کربلا، ابن علی بن ابیطالب(ع) حضرت ابوالفضل العباس(ع)، این متن رو منتشر کنم شاید با این کار دل آقا رو شاد کرده باشم.
نماز در کلام امیرمومنان علی (ع)
نماز برترین عبادت، کلید بهشت و رحمت الهی و راز و نیازهای عاشقانه بنده با معبود است.
از این رو برخی از بندگان مخلص خداوند چنان با این فریضه الهی مانوس هستند که گویی نماز با تک تک سلول‌های آنان عجین شده است.
امیر مومنان حضرت علی (ع) از جمله کسانی است که نماز را با تمام وجود برپا می‌کرد و آن قدر غرق راز و نیاز با خداوند می‌شد که گویی نه چیزی می بیند و نه چیزی می‌شنود و سراپای وجود مبارک ایشان مست عشق الهی بود.
التماس دعا
