نفسهایمان در سینه حبس است و گویی حتی کورسوی امیدی برای این نفسها باقی نیست تا بتوانند خود را از چنگ اسارتگاه تن آزاد کنند، همه منتظرند، گویی خبری در پیش است، اما این خبر چیست؟آیا خبری از موعود است، خدا می داند
