ما انسانها بیش از همه به اطرافیان خود و از آنها بیشتر به اقوام خود محبت داریم، اول خانواده درجه یک و بعد از اون هم سایر بستگان، هرچه که رابطه بین ما و اقوام بیشتر باشه بیشتر به اونا محبت داریم.
اگر خدای نکرده کسی نگاه چپ به یکی از این افراد بکنه در حد توانمون باهاش مقابله میکنیم، و هیچوقت هم حاظر نیستیم اونها اذیت بشن.
مطمئنا رابطه میان امام حسین(ع) و بستگانش رابطه ای فراتر از رابطه خانوادگی بود، اونها همه امام حسین(ع) رو امام خود و ولی خود میدونستن، و امام حسین(ع) هم علاقه ای مفرط به اونها داشت.
سوال من اینه که امام حسین(ع) چه هدفی از قیام کربلا داشت که حاظر شدند دو پسر از سه پسرش را، هشت نفر از برادرانش را، چهار برادر زاده اش که از امام حسن(ع)به دست وی به امانت بودند را، دو برادر زاده اش از حضرت عباس(ع) را، سه خواهر زاده اش را و 9 نفر از فرزندان و نوه های عموی بزرگوارشان حضرت عقیل(ع) را قربانی کنند؟
پ.ن:
لیست اسامی شهدای کربلا رو من از راسخون در آوردم و برای مشاهده لیست شما میتونید به اینجا مراجعه کنید
